Dagens slangord: Å abdisere.

Å abdisere: Å døy.

Kjem av latin abdicare, å seie i frå seg. 

Ordet blir vanlegvis bruka når ein framståande person, til dømes ein konge, i levande live gjev avkall på posisjonen sin og lèt andre overta. Viss nokon må tre inn grunna dødsfall nyttar ein i alminneleg språkbruk ikkje uttrykket abdisere. Men i slangspråk har ordet endra innhald og kan tyde å døy. Kjelder: Bokmåls-ordboka på nett og Norsk slangordbok av Tone Tryti.

Bruksdøme:
Slapp av, det blir ingen pengar på deg før gamlefar abdiserer!

Fri grunna gravferd no igjen? Synest du sa bestemor di abdiserte i fjor! Kor mange har du eigentleg?

Her kjem fleire sleivete uttrykk for å døy:

• Gå i pennalet
• Ta på seg tredressen
• Søkje avskjed
• Stemple ut
• Sette frå seg tøflane
• Ta kvelden
• Leggje på røret
• Parkere (for godt)
• Koble ut sikringen
• Kaste loss
• Setje frå seg kufferten
• Få heimlov/ landlov
• Leggje ned vandringsstaven
• Levere attende bibliotekkortet (!!)

Kjelder: Med andre ord av Magne Rommetveit, vage minne frå teikneserien Pondus samt denne sida.

Har du fleire? Kom med dei! Legg att ein kommentar!

Under etiketten Raritetskabinettet tek eg føre meg ord og uttrykk som av meir eller mindre forståelege grunnar har hamna i den språklege bakevja.

Det kan vere ord som syner til eit utdatert fenomen, har ein framand og gamalvoren klang eller på andre vis fell såpass utanfor den språklege hovudstraumen at ein må kunne kalle dei utryddingstruga. Det kan òg vere slangord og -uttrykk som skildrar kjende fenomen på ein kreativ måte. Nokre gonger for å tåkeleggje eller forskjønne, andre gonger for å gje ein tøff, humoristisk eller nedsetjande valør. Og ikkje minst kan det vere lokale, dialektprega ord og uttrykk. Men felles for alle orda som blir presenterte i Raritetskabinettet er at dei er treffande og dermed fortener å bli minna om!

Meiningsløysa aukar der synonyma tryt!*

*Mottoet for denne etiketten, fritt etter Arne Berggren sitt føreord til fyrste utgåva av Utryddingstruede ord av Astrid Skår, bind 1.