Dagens utryddingstruga ord: Å absentere seg.

Å absentere seg: å fjerne seg.

Uttrykket er eit verb som berre blir nytta i denne forma, med refleksivt pronomen (seg). Altså kan ein be ein plagsam, irriterande person om å absentere seg. Men ein kan ikkje absentere ein plagsam person!
Ordet kjem av det latinske absentia som tyder fråvere, og er mellom anna registrert bruka i Henrik Ibsen si dikting. Kjelde: Utryddingstruede ord av Astrid Skår.

Bruksdøme:

Vær så vennlig å absentere deg, jeg utstår ikke mer av maset ditt!

Under etiketten Raritetskabinettet tek eg føre meg ord og uttrykk som av meir eller mindre forståelege grunnar har hamna i den språklege bakevja.

Det kan vere ord som syner til eit utdatert fenomen, har ein framand og gamalvoren klang eller på andre vis fell såpass utanfor den språklege hovudstraumen at ein må kunne kalle dei utryddingstruga. Det kan òg vere slangord og -uttrykk som skildrar kjende fenomen på ein kreativ måte. Nokre gonger for å tåkeleggje eller forskjønne, andre gonger for å gje ein tøff, humoristisk eller nedsetjande valør. Og ikkje minst kan det vere lokale, dialektprega ord og uttrykk. Men felles for alle orda som blir presenterte i Raritetskabinettet er at dei er treffande og dermed fortener å bli minna om!

Meiningsløysa aukar der synonyma tryt!*

*Mottoet for denne etiketten, fritt etter Arne Berggren sitt føreord til fyrste utgåva av Utryddingstruede ord av Astrid Skår, bind 1.